رابطه‌ی مصرف انرژی و درآمد در بخش خانگی و تجاری ایران با استفاده از رویکرد مدل‌های رگرسیونی انتقال ملایم

با توجه به سهم قابل توجه بخش خانگی و تجاری در مصرف انرژی ایران، تعیین رابطه‌ی بین مصرف انرژی با در‌‌آمد در بخش خانگی و تجاری به عنوان بخشی که بیش از 37 درصد مصرف کل مصرف سرانه انرژی در سال‌های اخیر را به خود اختصاص داده است می‌تواند در تبیین سیاست‌های بخش انرژی کمک موثری به سیاست‌گذاران نماید. در این مقاله ارتباط بین کل مصرف انرژی در بخش خانگی و تجاری با درآمد با استفاده از مدل‌های رگرسیونی انتقال ملایم برای کشور ایران در دوره زمانی 1348-1388 بررسی شده‌است. مدل رگرسیونی انتقال ملایم یک مدل رگرسیونی سری زمانی غیر خطی است که می‌توان آن را به عنوان یک شکل توسعه یافته از مدل رگرسیونی تغییر وضعیت به شمار آورد. نتایج بدست آمده نشان می‌دهد در کوتاه مدت و بلند مدت بین مصرف انرژی در بخش خانگی و تجاری با تولید ناخالص داخلی رابطه‌ی معکوس و غیرخطی و با ارزش افزوده‌ی بخش مسکونی و جمعیت رابطه‌ی مستقیم و غیرخطی وجود دارد. در نهایت، اگر یک واحد تولید ناخالص داخلی، ارزش افزوده‌ی بخش مسکونی و جمعیت افزایش پیدا کند، مصرف انرژی در بخش خانگی و تجاری به ترتیب به میزان 66/0 درصد کاهش، 72/17 درصد افزایش و 15/1 درصد افزایش خواهد یافت.